Bugün toparlanıp gitti şehirden melekler
Ve havalar soğudu grilik arttı
Kim bilir kaç kişi kaldı gidenlerin arkasında?
Ne kadar seveni varmış günışığının
Geride kalmanın yalnızlığını bile hissedemedim
Oysa ben siyahın ta kendisiydim
Soğuğum, geceyim, karanlığım
Ve şimdi tadını bile bilmediğim güneşin sıcaklığını özlüyorum
Güneş nerede şimdi? Hangi şehirde doğuyor?
Melekler valizlerini boşaltıp yerleşebildiler mi?
Alışabildiler mi bilmedikleri atmosferlerin kokusuna?
Biz kaç kişiydik? Kaça bölüştük bu özlemi?
Sesimi duyan birileri var mı?
Biri elini omzuma koyup “geçecek” diyerek teselli edebilir mi beni?
