Bazen kandırıyor ruhumu bulutlar
Kendimi boşluğa bıraksam
Ayaklarımın altından kaçıp gitmeyeceklermiş gibi
Bunun için gereken tek şey
Uçuruma doğru küçük bir adım atmak
Ama küçücük bir bağ var hayatla aramda
Nasıl olur da tutunma hissini bu kadar kuvvetli kılabilir
Pamuk iplikleriyle bağlanmış küçücük zayıf bir bağ
Oysa öyle sonsuz öyle beyaz ki bulutlar
Ve öylece boşlukta asılı duruyorlar
Garip bir dille kendilerine çağırıyorlar ruhumu
Hayır demek hiç gelmiyor içimden
O denli yakın ve o denli içimdeki kendine çağırırken
Gitmek için gereken tek şey küçük bir adım
Ve koparmam gereken küçücük bir bağ var hayatla aramda
